Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Εξουσία… Αποικιοκρατία… Πολεμικές επιχειρήσεις για την αφαίμαξη φυσικών και ανθρωπίνων πόρων… Οικονομικά συμφέροντα… Στρατοί κατοχής… Συγκεντρωτικά καθεστώτα ελεγχόμενα από τη δύση…

Τα ιστορικά παραδείγματα είναι πολλά και θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται όσο η ύπαρξη των παραπάνω δεν ανατρέπεται. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μερικά: Σιέρα Λεόνε, Νιγηρία, Σουδάν, Ερυθραία , Κουρδιστάν, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ελλάδα, Αλβανία, Σομαλία, Αλγερία, Μαρόκο και τόσες άλλες περιοχές, από τις οποίες κύματα εξαθλιωμένων αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για λόγους που είχαν να κάνουν με τον πόλεμο των υπερεθνικών αφεντικών, που διεξάγεται με οικονομικούς ή στρατιωτικούς όρους. Ιστορική αναδρομή-Ιστορικό δίδαγμα… όσο υπάρχει  καταπίεση και εκμετάλλευση, θα μαχόμαστε στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου για ένα κόσμο χωρίς  χαρτιά, σύνορα, πατρίδες,  κράτη,  και κάθε είδους πλαστών διαχωρισμών.

Πείνα… Εξαθλίωση… Εκμετάλλευση… Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων… Ρατσισμός… Φυλακίσεις… Κακοποίηση… Ξυλοδαρμοί… Καταναγκαστική πορνεία… Δολοφονίες…

 Υπό αυτές τις συνθήκες επιβιώνουν συνάνθρωποι που γεννήθηκαν σε μέρη όπου τα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα βρίσκονταν σε έξαρση, αναγκάζονται εκ των προτέρων να αναζητήσουν μία καλύτερη ζωή και βρίσκονται αντιμέτωποι με το απάνθρωπο πρόσωπο του φασισμού, το οποίο γιγαντώνεται κυρίως σε περιόδους «οικονομικής κρίσης», σαν και αυτή που βιώνουμε σήμερα.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΦΡΟΥΡΙΟ

Έβρος: Ευρωπαϊκός στρατός(frontex), στρατόπεδα συγκέντρωσης, ναρκοπέδια, καθημερινοί πνιγμοί, ανθρωποκυνηγητά.

Αιγαίο: Στρατόπεδα συγκέντρωσης σε Σύρο, Χίο, Σάμο, Κω, Ρόδο, Ηράκλειο αλλά και χώροι κράτησης σε πλήθος Α.Τ. των νησιών όπου μετανάστες- πρόσφυγες κρατούνται υπό πραγματικά άθλιες συνθήκες. Βυθισμένα σαπιοκάραβα, αμέτρητοι πνιγμοί, χιλιάδες αγνοούμενοι. Εναέριες και θαλάσσιες περιπολίες της frontex σε συνεργασία με το λιμενικό και το πολεμικό ναυτικό.

Άγιος Παντελεήμονας: Συγκεντρώσεις χρυσαυγιτών, «αγανακτισμένων πολιτών» με δυνάμεις καταστολής, επιθέσεις σε μετανάστες, άγριος ξυλοδαρμός Αφγανών προσφύγων από μπάτσους(2004), δολοφονία αλλοδαπού εργαζομένου σε περίπτερο της περιοχής.

Πάτρα: Θάνατοι και τραυματισμοί προσφύγων στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα, κρυμμένοι σε νταλίκες, βίαιες επιθέσεις, συλλήψεις και δολοφονίες από μπάτσους και παρακρατικούς, εκκένωση και εμπρησμός του καταυλισμού των μεταναστών(2009).

Ηγουμενίτσα: Επιχείρηση-σκούπα σε 200 Κούρδους, μεταφορά τους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλεξανδρούπολη και παράδοσή τους στις Τούρκικες αρχές(2007). Δολοφονία του Κούρδου πρόσφυγα Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ από λιμενόμπατσους, τραμπουκισμός και τραυματισμός του αυτόπτη μάρτυρα της υπόθεσης με το σκυλί της αστυνομίας(2008). Ντου της αστυνομίας στον καταυλισμό, κάψιμο προσωπικών αντικειμένων και ξυλοδαρμός μεταναστών.  20ήμερες και 30ήμερες κρατήσεις μεταναστών, πενθήμεροι αποκλεισμοί από φαί και νερό και ξυλοδαρμοί μέσα στα κρατητήρια(2009). Ξυλοδαρμός Σομαλού από ακροδεξιά στοιχεία. Ξυλοδαρμοί μεταναστών με ρόπαλα του baseball από ασφαλίτες και λιμενόμπατσους στο λιμάνι. Αποκλεισμός μεταναστών από τα σούπερ μάρκετ, περιπτώσεις υποσιτισμού στους καταυλισμούς, εμφάνιση και μόνιμη εγκατάσταση ομάδας ΔΙΑΣ με κυνηγητά ώστε να μην ψάχνουν ούτε στα σκουπίδια και αποκλεισμός τους από την πόλη για να μη χαλάει την όμορφη της εικόνα. Θάνατος 19χρονου Αφγανού μετανάστη σε νταλίκα από ασφυξία. Μαρτυρίες μεταναστών για 18 Κούρδους νεκρούς επίσης από ασφυξία σε νταλίκα. Προσπάθεια της Χρυσής Αυγής για δημιουργία γραφείων στην Ηγουμενίτσα και συγκέντρωσή τους που αποτράπηκε με αντισυγκέντρωση και συνεχή παρουσία και αγώνα στην πόλη. Απόπειρα δολοφονίας από χρυσαυγίτη σε 5 Κούρδους, τραυματισμός και ακρωτηριασμός του ενός. Επίθεση 130 «αγανακτισμένων πολιτών» και 10 χρυσαυγιτών στα δικαστήρια Ηγουμενίτσας κατά συντρόφων και μεταναστών για εκφοβισμό ώστε να μην καταθέσουν οι μετανάστες. Απειλές φασιστών σε συντρόφους για ξυλοδαρμούς και εμπρησμούς αυτοκινήτων τους δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας. Απόπειρα δωροδοκίας σε Κούρδους μετανάστες για να πάρουν πίσω τις καταθέσεις τους. Απόπειρα δωροδοκίας συντρόφου ώστε να αποκαλύψει που βρίσκονται οι αυτόπτες μάρτυρες. Θάνατος Σομαλού από νταλίκα στη προσπάθεια του να ανέβει σε αυτή. Θάνατος Σομαλού με χτύπημα στο κεφάλι στη προσπάθεια του να περάσει με νταλίκα στην Κέρκυρα. Απειλές μπάτσων και υπευθύνων ΤΕΙ για άρση ασύλου στο ΤΕΙ Ηγουμενίτσας με σκοπό την εκκένωση της κατάληψης «Κελί της Ελευθερίας»(2010). Και εκατοντάδες άλλα περιστατικά…

Η αντίδρασή μας σε όλα αυτά, αποφασίσαμε να εκφραστεί μέσα από ένα πανελλαδικό κάλεσμα όλων των συντρόφων στην Ηγουμενίτσα, στις 29-01-2011, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, ενάντια στην εξουσία και την καταστολή, ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό προτάσσοντας τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη μας.

 Όσο υπάρχουν αδικημένοι, είμαστε όλοι αδικημένοι

Όσο υπάρχουν κράτη – σύνορα – στρατοί είμαστε αγωνιστές, «τρομοκράτες», «περιθωριακοί», «τρελοί»

Όσο υπάρχει εξουσία θα τους θυμίζουμε ότι υπάρχει ο άνθρωπος

 ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΚΑΝΕΝΑ ΧΡΩΜΑ, ΚΑΜΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ: 

ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΓΕΝΑΡΗ, ΩΡΑ 12:00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΤΕΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

Ενάντια στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον αποκλεισμό

 Ο κλοιός όλο και πιο πολύ στενεύει, οι αντιθέσεις συνεχώς μεγαλώνουν, τα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με δύσκολους και μακροχρόνιους αγώνες περιχαρακώνονται, το αύριο φαντάζει ακόμα πιο δυσοίωνο, ενώ η εικόνα με ένα υπεραυξημένο πλήθος αστέγων δεν φαντάζει πια και τόσο μακρινή… Η κοινωνία μετασχηματίζεται με βίαιο τρόπο: μέσω της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της καταστολής και του ελέγχου, η φτώχεια και η ανέχεια διευρύνονται και πλαισιώνουν όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Από την άλλη μεριά, καλούμαστε να «κάτσουμε στα αυγά μας» και να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση με μεμψιμοιρία, ηττοπάθεια και περίσσια υπομονή. Μας καλούν να γίνουμε θεατές της ίδιας μας της σφαγής.

 Κάποιοι επωφελούνται από αυτήν την κατάσταση και θέλουν στρέψουν το βλέμμα μας από τα πραγματικά προβλήματα σε καλέσματα ρατσιστικού κανιβαλισμού και εθνικιστικής μισαλλοδοξίας. Κάποιοι δημιουργούν πεδία για να κατευθύνουν την αθροισμένη οργή και αγανάκτηση προς τους μετανάστες, που προερχόμενοι από λεηλατημένους και καταστραμμένους τόπους, αναγκάζονται να καταφύγουν στον λεγόμενο «ελληνικό παράδεισο». Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τους «εγχώριους» καταπιεσμένους και εκμεταλλευομένους, πως για όλα τα δεινά, υπεύθυνοι είναι οι -ακόμα πιο κάτω από αυτούς- μετανάστες: υπεύθυνοι για την ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα, υπεύθυνοι για το παραεμπόριο και την πτώση του τζίρου των καταστημάτων, υπεύθυνοι για εγκληματικές ενέργειες, κλοπές και βανδαλισμούς, υπεύθυνοι για διακίνηση ναρκωτικών… Για άλλη μια φορά, η πραγματικότητα επιχειρείται να αντιστραφεί με την μεταχείριση των ανεδαφικών και πλήρη ατεκμηρίωτων ισχυρισμών της ρατσιστικής προπαγάνδας. Αυτοί οι «κάποιοι» δεν είναι άλλοι από τους φασίστες του λα.ο.σ. και της χρυσής αυγής, πλαισιωμένοι από ένα ασαφές νεφέλωμα εθνικοφρονούντων κατοίκων και καταστηματαρχών, μπράβων και νταβάδων, σε συνδυασμό με φαιδρές προσωπικότητες του δεξιού πολιτικού παρασκηνίου.

 Αυτοί, λοιπόν, οι «κάποιοι» που άλλοτε πυροβολούν και μαχαιρώνουν εις το όνομα «του πατρός, του υιού και του αγίου πνεύματος» και άλλοτε αυτόανακηρύσσονται υπερασπιστές των «φτωχών πλην τίμιων ελλήνων», είναι που θέλουν να χωρίσουν τους ντόπιους και να τους στρέψουν με κάθε τρόπο εναντίον των μεταναστών. Οι γειτονιές του πολυεθνικού προλεταριάτου στην Αθήνα, την Ηγουμενίτσα, την Πάτρα, την Άρτα και αλλού, μετατρέπονται σε πεδία όπου εκδηλώνεται η ρατσιστική και κατασταλτική πολιτική του κράτους και σε τόπους όπου συναντιούνται οι κοινές επιδιώξεις του κράτους και των αφεντικών με τις εθνικοκυριαρχικές φαντασιώσεις των φασιστών. Με λίγα λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο…

 Όλα τα παραπάνω, καθώς και άλλα πολλά, εκδηλώνονται με συνεχές τρόπο και στην Ηγουμενίτσα εδώ και αρκετό καιρό -και κυρίως από τότε που πυρπολήθηκε ο καταυλισμόςστην Πάτρα και οι μετανάστες μετακινήθηκαν προς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και το Λαδοχώρι. Στις 10/11/10 το ρατσιστικό μίσος εκδηλώθηκε με συμπυκνωμένο τρόπο: φασίστας και ιδιοκτήτης βενζινάδικου, θέλοντας τάχα να προστατέψει την ιδιοκτησία του από τους «μιαρούς» πυροβόλησε τέσσερις μετανάστες τραυματίζοντας τον ένα από αυτούς αρκετά σοβαρά. (Και δεν ξεχνάμε τις 3-4-2008 όπου ο Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ δολοφονήθηκε από μπάτσους.. Ενώ στις 12/01/2011 οπλισμένοι «άγνωστοι» προέβησαν σε ασκήσεις ελεύθερης σκοποβολής σε μετανάστες που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στην ευρύτερη περιοχή του Λαδοχωρίου με συνέπεια τον βαρύτατο τραυματισμό ενός από αυτούς.

 Η μετανάστευση, ως διευρυμένο ζήτημα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την καταστολή και τις φυλακίσεις στα κέντρα φιλοξενίας-στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και τα κρατητήρια στα κατά τόπους Α.Τ. της περιφέρειας. Ο επικείμενος φράχτης στον Έβρο, οι νάρκες, οι περιπολίες, οι συνοριοφύλακες, τα πογκρόμ βαθαίνουν την κατάσταση και κάνουν ακόμα πιο ζοφερή την πραγματικότητα των μεταναστών. Απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό, την ξενοφοβία και την ρατσιστική βία, προτάσσουμε την αλληλεγγύη ως συνιστώσα του αγώνα των μεταναστών για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση. Μια αλληλεγγύη, που αποτελώντας μια βαθμίδα προς συνεύρεση και σύμπραξη, στρέφεται ενάντια σε κάθε είδος ρατσισμό από όπου και αν αυτός πηγάζει ή προέρχεται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
 

Κατάληψη Apertus
apertus.squat.gr

Αγρίνιο 14/01/2011

Μετά από κάλεσμα του Συντονιστικού Δ. Ελλάδας για την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στις 15 και 16 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων στην πόλη της Ηγουμενίτσας.

 Παρασκευή 15/10

 Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης συζήτησης, έγινε ενημέρωση από μετανάστες για την κατάσταση της τοπικής κοινότητας των μεταναστών στην Ηγουμενίτσα, αναφορικά με το θέμα της διαβίωσης τους , την καταστολή και τον αποκλεισμό που υφίστανται.

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης  έγινε μια εκτεταμένη ενημέρωση για της συνθήκες που επικρατούν στα  κέντρα κράτησης-στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών στον ελλαδικό χώρο. Στην συνέχεια ακολούθησε συζήτηση…

Σάββατο 16/10

Το πρωί του Σαββάτου, πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέντρο της Ηγουμενίτσας, που διήρκησε περίπου 2 ώρες, παρά την συνεχή βροχόπτωση. Στην πορεία φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στους μετανάστες και μοιράστηκε το κείμενο του συντονιστικού.

Το απόγευμα στο χώρο του τει, πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη εκδήλωση συζήτηση με θέμα «κρίση, μετανάστευση και αλληλεγγύη».

Αρχικά προβλήθηκε βίντεο της Clandestina με τίτλο «άνθρωποι- σκουπίδια».

Στην συνέχεια έγινε ενημέρωση (από την συνέλευση για την αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες) για την κατάσταση των μεταναστών στις περιοχές της Αθήνας –και συγκεκριμένα αυτών που δουλεύουν ως μικροπωλητές, ενώ έγινε και αναφορά στα γεγονότα της πλ. Αττικής.

Ακολούθως, έγινε τοποθέτηση από συντρόφους της Clandestina. Στην συνέχεια ακολούθησε συζήτηση…

Το βράδυ, και μετά την λήξη της συζήτησης, πραγματοποιήθηκε συναυλία στο χώρο του ΤΕΙ

Για την ενημέρωση (και ίσως παραλήψεις): Κάποιοι-ες από το Συντονιστικό

Τι να της κάνω της καρδιάς της παραπονεμένης;

Βολές με κάνει και γελώ, βολές κι αναστενάζω.

Για να αποθάνω, δεν μπορώ, να ζήσω, πώς να ζήσω;

Να πάνω σ’ άλλο σύνορο και σ’ άλλο βιλαέτι,

ξένος κι εδώ, ξένος κι εκεί, κι όπου κι αν πάω ξένος.

Ηπειρώτικο, Της Ξενιτιάς 

Εδώ και αρκετό καιρό τα σύνορα διασχίζονται από σιωπηλές και αποκαμωμένες φιγούρες. Διαπερνούν φυλάκια, ναρκοπέδια, λιμενικά μπλόκα και υπερσύγχρονα ραντάρ. Είναι οι μετανάστες. Άνθρωποι αποφασισμένοι να κινηθούν για να ζήσουν μακριά από τη φρίκη ενός πολέμου, την ανέχεια μιας τριτοκοσμικής επαρχίας. Το άπλωμα του καπιταλιστικού συστήματος ακόμα και στα πιο απίθανα σημεία αυτού του πλανήτη παράγει αφόρητες συνθήκες ζωής. Ιδιαίτερα εκεί όπου ο πόλεμος αποτελεί μία καθημερινότητα δεκαετιών, εκεί όπου τα αποικιακά καθεστώτα μετασχηματίστηκαν σε δικτατορίες ή καταπιεστικές θεοκρατίες. Εκεί, άνθρωποι επιλέγουν να μετακινηθούν μαζικά. Προορισμός ή μονόδρομος η Ευρώπη.

Είτε ανατινάζονται σε κάποιο ναρκοπέδιο, είτε πνίγονται στα παγωμένα νερά κάποιου μεσογειακού πελάγους και σίγουρα δεν φταίει η «κακιά η ώρα». Είναι αποτέλεσμα της θωράκισης των ελληνικών συνόρων, όντας και σύνορα της Ευρώπης, με μηχανισμούς ελέγχου, όπως η Frontex και ο ευρωστρατός, με αποτέλεσμα πολλές φορές τις απροκάλυπτες δολοφονίες. Ο μύθος για το ελληνικό σταυροδρόμι των πολιτισμών είναι μάλλον ένας από τους χειρότερους εφιάλτες για χιλιάδες που διασταυρώνονται με την βία των συνόρων. Όσοι τελικά περάσουν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με χώρους εγκλεισμού, τα λεγόμενα κέντρα κράτησης, ή υπαίθριους αυτοσχέδιους καταυλισμούς στους οποίους διαβιούν κάτω από πολύ άθλιες συνθήκες. Εκατοντάδες μετανάστες παραμένουν στοιβαγμένοι εβδομάδες ή και μήνες, μέχρι να τους απελάσουν συνοπτικά και απροειδοποίητα ή μέχρι να βρουν τρόπο διαφυγής προς άλλες χώρες της Ευρώπης. Για τους διοικητικούς μηχανισμούς του κράτους, οι μετανάστες είναι ένα άγραφο χαρτί, ένας βιολογικός οργανισμός χωρίς ιστορία, χωρίς δικαιώματα, χωρίς πολιτική υπόσταση, ένα κουρασμένο σώμα, που όλως παραδόξως κατάφερε να ξεγλιστρήσει.

Έτσι και στην Ηγουμενίτσα, πόλη με λιμάνι άρα και βασική πύλη εισόδου προς τη Δύση, μετανάστες από διαφορετικούς τόπους και διαφορετικές κουλτούρες καταφθάνουν, ψάχνοντας αγωνιωδώς την κατάλληλη στιγμή για τη φυγή τους από τη χώρα, για τον υποτιθέμενο παράδεισο της κεντρικής Ευρώπης.

Αυτή τη στιγμή στο δάσος πάνω από το Λαδοχώρι, γύρω στα 450 άτομα, με σοβαρές ασθένειες σε πολλούς από αυτούς (χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ψώρα, κ.α.) αλλά και σοβαρά τραύματα, περιφέρονται στην πόλη, ζώντας ανά ομάδες σε πρόχειρους αυτοσχέδιους καταυλισμούς στα γύρωδασύλλια, στερούμενοι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τροφής, ρουχισμού αλλά και στοιχειώδους υγιεινής. Μαζί με αυτούς που στοιβάζονται σε χώρους κράτησης, υπό άθλιες συνθήκες, ο αριθμός φαίνεται να ξεπερνάει κατά καιρούς τους 500. Ταυτόχρονα η αστυνομία, κάνει σφιχτό κλοιό γύρω από την περιοχή και οι επιθέσεις προς τους μετανάστες είτε μέσα είτε έξω από τον καταυλισμό είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Το κάψιμο των ελάχιστων προσωπικών τους αντικειμένων, οι μαζικές συλλήψεις και ξυλοδαρμοί, οι επιθέσεις σκυλιών της αστυνομίας και τα νυχτερινά ανθρωποκυνηγητά μετατρέπουν την καθημερινότητα των μεταναστών σε εφιάλτη. Η αστυνομία φροντίζει την συνάντηση των μεταναστών με τον «ελληνικό παράδεισο».

Το σοβαρό όμως ζήτημα που προκύπτει, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος, είναι η οργανωμένη πολιτική διαχείριση της μετανάστευσης με όρους αναπαραγωγής του συστήματος. Ο έλεγχος της δύναμης των μεταναστών, με ένα επίσημο πια καθεστώς ομηρίας. Μιας ομηρίας που ξεκινάει από την υποτίμηση της εργασίας τους ως φτηνό εργατικό δυναμικό (ανασφάλιστη εργασία, μηδαμινά μεροκάματα) έως και την υποτίμηση της ίδιας τους της ζωής, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην περίπτωση της καταναγκαστικής πορνείας σε πολλές γυναίκες μετανάστριες. Ο έλεγχος συνάμα των ντόπιων πληθυσμών μέσω της γενίκευσης του φόβου για «τον ξένο που θα πάρει τη δουλειά», «θα βιάσει» και «θα κλέψει».

 Με τους μετανάστες όμως δεν είμαστε ξένοι, είναι παλιοί μας γνώριμοι, στο βαθμό που για την κατάστασή τους ευθύνεται το σύστημα που είναι υπεύθυνο και για τη δική μας υποταγή. Είναι αυτή η επίγνωση της «από κοινού» καταπίεσης που μας συνδέει με τους μετανάστες και που μας οπλίζει με αποφασιστικότητα ώστε να επιτεθούμε σε ό,τι μας διαχωρίζει, ό,τι μας αναγκάζει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας, ό,τι μας διαιρεί και μας απομονώνει. Επομένως, η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν μπορεί να είναι ζήτημα ανθρωπισμού ή «υπεράσπισης των δικαιωμάτων» όπως παρουσιάζεται από την εκκλησία, τις ΜΚΟ ή ακόμα και από αριστερές συνιστώσες, αλλά αποτέλεσμα της συνειδητοποίησης των αιτιών που οδηγούν σε αυτή την κατάσταση και μας ενώνουν με τους μετανάστες στην βάση του κοινού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.Η επίθεση στους μετανάστες είναι επίθεση σε όλους μας και δεν γίνεται να ανασχεθεί αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή.

 Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, από τον Φλεβάρη του 2010, έχει συγκροτηθεί στην Δυτική Ελλάδα ένα Συντονιστικό δράσης για την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ένα ανοιχτό σε όλους συντονιστικό που απαρτίζεται από ανθρώπους και συλλογικότητες από την Κέρκυρα, την Ηγουμενίτσα, τα Γιάννενα, το Αγρίνιο και από αλλού, με στόχο, πέρα από την υλική στήριξη, την ανάδειξη των ζητημάτων που αφορούν τους μετανάστες στις τοπικές κοινωνίες, την καταπολέμηση των διάχυτων ρατσιστικών συμπεριφορών και πρακτικών (είτε σε κοινωνικό είτε σε θεσμικό επίπεδο) και τέλος τον συντονισμό δράσεων αλληλεγγύης.

Με αυτό σαν δεδομένο και θεωρώντας την περίπτωση των εκατοντάδων στοιβαγμένων ανθρώπων στο Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας ως κρίσιμη και κεντρική για την Δυτική Ελλάδα, το Συντονιστικό διοργανώνει διήμερο εκδηλώσεων στους χώρους του ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, με εκδηλώσεις, συζητήσεις, εκθέσεις, προβολές ντοκιμαντέρ και συναυλίες με στόχο αφενός την πληροφόρηση για το ζήτημα και αφετέρου την συγκέντρωση χρημάτων, ρουχισμού και φαρμάκων, που θα καταλήξουν στον αυτοσχέδιο καταυλισμό.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

συντονιστικό δυτικής ελλάδας για την αλληλεγγύη σε μετανάστες & πρόσφυγες

ditiki.squat.gr

Ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό των μεταναστών στην Ηγουμενίτσα, από μπάτσους, αφεντικά σούπερ μάρκετ και κάθε είδους ξενοφοβικό:

Τρίτη 27-7-2010 19:00 αποστολή αλληλεγγύης στους μετανάστες με μοίρασμα τροφίμων και ρούχων.

                                                                                                                                                                                   Για επικοινωνία:   a.k.igoum@gmail.com

Αντιρατσιστική Κίνηση- Ηγ|τσα

Συντονιστικό Δ. Ελλάδας

Στη πλατεία Σπιανάδα  έγινε παρέμβαση με προβολή ντοκιμαντέρ και εκδήλωση με σκοπό την οικονομική ενίσχυση των προσφυγικών καταυλισμών στη περιοχή της Ηγουμενίτσας.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ

ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΟΚΤΩ,
ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΩ ΠΛΑΤΕΙΑ – ΣΠΙΑΝΑΔΑ.

"ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΕ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΝΑ ΜΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΒΑΛΟΥΝΕ ΟΛΟΥΣ  ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΛΑΝΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ… ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ – ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΤΕ ΨΥΧΙΚΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΡΟΥΧΑ, ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΑ."

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ ΚΕΡΚΥΡΑ

–ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΌ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 6/6 ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ Δ. ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

«Στην περιοχή της Ηγουμενίτσας το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί ένας πραγματικός πόλεμος εναντίων των προσφύγων. Τα περιστατικά κατά των προσφύγων είναι συνεχή και δεν στερούνται βαρβαρότητας. Πριν λίγους μήνες ένας Κούρδος πρόσφυγας είχε δολοφονηθεί από λιμενικούς που του είχαν λιώσει το κεφάλι στο δρόμο, το έγκλημά του ήταν ότι ήταν πρόσφυγας. Η κατάσταση από τότε δεν βελτιώθηκε.

Δεκάδες πρόσφυγες κρατήθηκαν παράνομα υπό απαράδεκτες συνθήκες σε υποτυπώδη κρατητήρια, ανάμεσά τους πολύ συχνά και μικρά παιδιά. Το τελευταίο διάστημα οι πρόσφυγες δέχθηκαν αρκετές φορές τις επισκέψεις της αστυνομίας που διέλυε τα πρόχειρα καταλύματα τους.

Υπάρχουν καταγγελίες από τους ίδιους τους πρόσφυγες ότι κατά τις επιχειρήσεις εναντίων τους, τους έκαψαν ρούχα και κουβέρτες. Κάπου μέσα από αυτά τα γεγονότα γεννήθηκαν μια σειρά από δράσεις αλληλεγγύης. Οργανώθηκαν μοιράσματα τροφίμων και ρούχων, ενώ τους πρόσφυγες επισκέφθηκαν και γιατροί και συγκεντρώθηκαν φάρμακα που χρειαζόταν.»

(Από ενημερωτικό κείμενο συντρόφων και συντροφισσών από την Ηγουμενίτσα.)

Την Τρίτη 02/03 πραγματοποιήθηκε πορεία αλληλεγγύης που ξεκίνησε από το κέντρο της πόλης της Ηγουμενίτσας στις 6 το απόγευμα. Η πορεία διήρκησε περίπου 2 ώρες και πέρασε από όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης. Η παρουσία μπάτσων, ένστολων ή μη, ήταν εμφανής σε όλη την πόλη, ενώ διμοιρίες παρακολουθούσαν την πορεία από μικρή απόσταση, προκαλώντας τους διαδηλωτές.

Στην πορεία συμμετείχαν περίπου 200 αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες, φωνάχτηκαν με παλμό συνθήματα αλληλεγγύης στους μετανάστες με κεντρικό το σύνθημα: «Εκεί στο Λαδοχώρι επάνω στο βουνό, γίνεται ένα έγκλημα καθημερινό».